تاریخچه اولین وب سایت جهان

اینترنت و وب یکی از بزرگترین اختراعات بشر به حساب می آید که در حال حاضر دنیا را به سلطه خود در آورده و بسیاری از فناوری ها و اختراعات دیگر بشر نیز مدیون آن است.
این دستاورد بزرگ بشری که جهت اشتراک گذاری اطلاعات می باشد روزی با یک صفحه وب ساده شروع شده‌است.

و اکنون گسترش فوق العاده ای پیدا کرده است. اختراع وب نقش مهمی در پیشرفت تکنولوژی و علم داشته است و خدمت بزرگی به بشر محسوب میشود.

مخترع اولین وب سایت جهان

سر تیموتی جان برنرز لی (Sir Timothy John Berners-Lee) دانشمند بریتانیایی علوم رایانه، استاد دانشگاه‌ام‌آی‌تی، استاد و پژوهشگر دانشگاه و ریاست کنسرسیوم وب جهان‌گستر است، که تکامل وب را تحت نظر دارد. تیم برنرز لی مدت‌ها در فکر طراحی شبکه‌ای متصل به هم (اینترنت) بود و برای دستیابی به این هدف تلاش‌های فراوانی انجام داد. نهایتا 30 سال پیش در ۲۰ دسامبر ۱۹۹۰ توانست با استفاده از ابرمتن (HTML) اسنادی ایجاد کند و آنها را در یک شبکه عمومی به اشتراک گذارد، این شروعی برای بلعیدن دنیا توسط اینترنت بود.

وبسایت ساخته شده توسط وی حاوی اطلاعاتی در خصوص وب و نرم افزار مورد نیاز جهت استفاده از آن بود. این وب‌سایت به خودی خود به راهنمای خودآموز وب شباهت دارد و به كاربر می‌آموزد كه چگونه به اسناد دیگران دسترسی پیدا كرده و چگونه سرور‌های خود را راه‌اندازی كند.

اولین وب سایت دنیا با وجود اینکه یک تحول بزرگ در تاریخ تکنولوژی دنیا بود، بدون هیچ جشن یا مراسمی راه‌اندازی شد.
این وبسایت با پشتیبانی شبكه تارگستر جهانی (www) برای كاربری داخلی دانشمندان در سرن سوئیس مورد استفاده قرار گرفت و در آگوست 1991 میلادی برای همگان قابل دسترس شد، اما 17 روز طول کشید تا اولین بازدید از این سایت اتفاق افتاد (23 آگوست 1991). همچنین اطلاعات ساختاری و طراحی این سایت و کدهای منبع آن نیز به طور عمومی در اختیار همه قرار گرفت. نکته جالبتر این است که آن زمان همه بسیار خوشحال بودند که این ابزار در دسترس تمام افراد دنیا قرار دارد. بنابراین امکان طراحی وب سایت و حضور در اینترنت بدون صرف هزینه و به صورت رایگان برای همه فراهم شد.

خوشبختانه CERN ( سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای، بزرگ‌ترین آزمایشگاه فیزیک ذره‌ای جهان ) یک نسخه از اولین وب سایت دنیا را نگهداری کرده و آن را در قسمتی از سایت خود برای دسترسی کاربران قرار داده است. در سال 2013 میلادی سرن تلاش كرد تا آدرس اولیه خود را بازیابی كند كه می‌توانید آن را در این آدرس مشاهده نمایید :
http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html

ویژگی های اولین سایت جهان

اولین وب سایت‌ ها با کدهای ساده HTML نوشته می‌شدند، یک نوع زبان طراحی وب سایت که ساختار ساده‌ای به وب سایت می‌داد ، شامل سرتیتر، پاراگراف و توانایی پیوند دادن به آدرس‌های دیگر از طریق ابرپیوند. این روش نوین به کاربران امکان این را می داد که به سادگی با یک مرورگر ، صفحه‌های پیوند خورده را باز کنند.

با پیشرفت علم وب و هنر طراحی مربوطه ، زبان آن نیز پیچیده‌تر شد، ابزاری مانند جدول‌ها که بیشتر برای نمایش نمودارهای داده‌ای بودند مورد استفاده نادرست ، برای چیدمان‌های پنهان در صفحه‌های وب قرار گرفتند. با پیدایش الگوهای آبشاری وب یا CSSS روش نادرست طراحی با جدول‌های پنهان در صفحه از گردونه خارج و بجای آن استفاده مناسب از زبان کمکی CSS جایگزین شد.

فناوری‌های یکپارچه سازی پایگاه داده ، زبان‌های کُدنویسی سمت سرور مانند CGI ، PHP ، ASP. NET ، ASP ، JSP ، ColdFusion و استانداردهای طراحی مدرن با الگوها (CSS) ، ساختار وب سایت‌ها را باز هم تغییر داده و آن را پیشرفته تر کرده‌اند. سایت واکنش گرا یا سایت ریسپانسیو (responsivee) سایتی است که با ابعاد و رزولوشن دستگاه‌های مختلف سازگاری دارد.

همچنین با آمدن نگاره‌های جاندار و فناوری‌های پویانمایی به صفحه‌ها ، مانند فلَش (Flash)، چهره وب بیشتر از پیش تغییر کرد و توانمندی‌های تازه به سازندگان رسانه و طراح‌های وب داده شد.

چه اتفاقی برای اولین سایت جهان افتاد؟

آرون میستد ، صاحب جدید قدیمی ترین وب سایت با پسوند دات کام در دنیا می گوید که این سایت بر حسب اینکه چقدر در معرض خبرهای سایت ها و وبلاگ های خبری و کامپیوتری قرار می گیرد ، از چند صد تا چند هزار بازدید کننده در روز برخوردار است. هر چند این صاحب جدید سعی داشت وب سایت را در جهت بهبود بشریت توسعه دهد ، اما اکنون تنها نمایی عجیب از یک شهر بر سر در سایت خودنمایی میکند و این دامنه از کار افتاده و بلااستفاده به نظر می رسد.

قدیمی ترین دامنه اینترنتی جهان

دامنه اینترنتی ، Symbolics.com قدیمی ترین دامنه اینترنتی نام دارد و هنوز قابل دسترس بوده و کار می کند. در ۱۵ مارس ۱۹۸۵ بود که شرکتی با نام Symbolics این دامنه را خریداری کرد. این شرکت ، در زمینه توسعه زبان کامپیوتری Lisp شناخته شده بود اما در سال ۱۹۹۳ ورشکست شد و اکنون توسط بخش خصوصی اداره می شود. در سال ۲۰۰۹ بود که شرکت Symbolics تصمیم گرفت دامنه وب سایت اینترنتی خود را با مبلغی نامعلوم به شرکت xf.com بفروشد.

امروزه بیش از چهار میلیارد صفحه وب و كمتر از یك میلیارد دامنه وجود دارند،‌اما هیچ‌یك از آنها به اندازه صفحاتی كه آغازگر این موج بودند از اهمیت برخوردار نیستند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین وب‌سایت‌هایی كه در روند تكامل وب تاثیرگذار بوده‌اند اشاره خواهد شد

Aliweb اولین موتور جستجوی جهان در سال 1993 در سرن توسط مارتین كاستر ساخته شد. اگرچه این وب‌سایت به كاربرانش امكان می‌داد تا وب‌سایت‌های خود را از طریق دستورالعمل‌های نوشتاری و كلید‌واژه‌ها دسته‌بندی كنند،‌اما این موتور جستجو هرگز مشهور نشد و طول عمر كمی داشت،‌ با این همه هنوز می‌توان به آن از این آدرس دسترسی داشت.

شركت بلومبرگ وب سایت خود را در سال 1993 راه‌اندازی كرد تا بتواند اخبار فناوری و اقتصادی را در اختیار مشتركانی بگذارد كه می‌توانستند سالانه 24 هزار دلار حق اشتراك پرداخت كنند. نشریه اكونومیست نیز كه از سال 1843 فعالیت خود را آغاز كرده‌است، وب‌سایتش را در سال 1994 با هزینه 120 دلار راه‌اندازی كرد.

سازمان عفو بین‌الملل یكی از اولین ارگان‌هایی بود كه با سرعتی بالا خود را با فناوری جدید تطبیق داد و در سال 1994 وب‌سایتش را فعال ساخت. اگرچه این وب‌سایت از نظر زیبایی‌شناسی چنگی به دل نمی‌زند،‌اما نسبت به وب‌سایت رستوران پیتز‌ هات كه همزمان در سال 1994 راه‌اندازی شد بسیار قابل قبول‌تر است. وب‌سایت پیتزا هات در سال 1996 به‌روز رسانی شد.

كاخ سفید نیز یكی از اولین ارگان‌های سیاسی است كه دارای وب‌سایت شد و در سال 1996 برای دسترسی خبرنگاران به اخبار و تصاویر مرتبط با ریاست‌جمهوری وب‌سایت خود را راه‌اندازی كرد.

وب‌سایت یاهو نیز برای مدتی نسخه صفحه‌اصلی اینترنت برای جمعیت زیادی از كاربران اینترنتی بود. این شركت در سال 1995 تاسیس شد و در ابتدا راهنمای جری برای شبكه تارگستر جهانی نامیده می‌شد.

و در آخر از آنجایی كه هیچ موفقیتی خالی از پشیمانی نیست،‌ بزرگترین پشیمانی تیم برنرز لی نیز در پروژه شبكه تارگستر جهانی دو علامت اسلشی (//) است كه پس از HTTP در آدرس وب‌سایت‌ها قرار می‌گیرد و بابت قرار دادن دو نقطه‌ای (:) که بعد از عبارت HTTP است، اظهار تاسف میکند که با این کار همه را مجبور به انجام یک تایپ اضافی کرده است.